Η αγριόγατα και ο κόκορας

 Αἴλουρος καὶ ἀλεκτρυών

 Αἴλουρος, συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα, μετ' εὐλόγου τοῦτον αἰτίας ἠβουλήθη καταφαγεῖν. Καὶ δὴ κατηγόρει αὐτοῦ ὡς ὀχληρὸς εἴη τοῖς ἀνθρώποις νύκτωρ κεκραγὼς καὶ μὴ συγχωρῶν ὕπνου τυγχάνειν. Τοῦ δ' ἀπολογουμένου ἐπὶ τῇ ἐκείνων ὠφελείᾳ τοῦτο ποιεῖν, ὡς ἐπὶ τὰ συνήθη τῶν ἔργων ἐγείρεσθαι, πάλιν ὁ αἴλουρος αἰτίαν ἐπέφερεν ὡς ἀσεβὴς εἴη περὶ τὴν φύσιν, μητρὶ καὶ ἀδελφαῖς συμμιγνύμενος. Τοῦ δὲ καὶ τοῦτο πρὸς ὠφέλειαν τῶν δεσποτῶν πράττειν φήσαντος, πολλῶν αὐτοῖς ἐντεῦθεν ὠῶν τικτομένων, ὁ αἴλουρος εἰπών: " Ἀλλ' εἰ σύ γε πολλῶν εὐπορεῖςεὐπροσώπων ἀπολογιῶν, ἔγωγε μέντοι ἄτροφος οὐ μενῶ," τοῦτονκατεθοινήσατο.

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ πονηρὰ φύσις πλημμελεῖν αἱρουμένη, εἰ μὴ μετ' εὐλόγου δυνηθείη προσχήματος, ἀπαρακαλύπτως γε μὴν πονηρεύεται.

Αίλουρος έναν κόκορα συνέχεια κυνηγάει.
Κάποια στιγμή τον έπιασε και θέλει να τον φάει.
« Τι σου ’κανα αγριόγατα και θες να με σκοτώσεις; »
« Χαράματα όλους μας ξυπνάς, καιρός να το βουλώσεις ».
« Μα έτσι οι δουλειές στην ώρα τους όλες θα ξεκινήσουν ».
« Ούτε οι αδερφές σου δεν τολμούν πλάτη να σου γυρίσουν...»
« Το κάνω για τον κύρη μου, αβγά πολλά να έχει ».
Τη γάτα η πείνα τρέλανε και άλλο δεν αντέχει:
« Εάν τα πάντα εσύ μπορείς να δικαιολογήσεις,
εμένα θεονήστικη γι’ αυτό δε θα μ’ αφήσεις ».

Ένας κακός αν το ’βαλε στόχο να σε πειράξει,
καμιά δική σου πρόφαση το νου του δε θ’ αλλάξει.