Ὁδοιπόροι καὶ
κόραξ
Πορευομένοις τισὶν ἐπὶ πρᾶξίν τινα κόραξ ὑπήντησε τὸν ἕτερον τῶν
ὀφθαλμῶν πεπηρωμένος. Ἐπιστραφέντων δὲ αὐτῶν καί τινος ὑποστρέψαι
παραινοῦντος, τοῦτο γὰρ σημαίνειν τὸν οἰωνόν, ἕτερος ὑποτυχὼν εἶπε·
«Καὶ πῶς οὗτος ἡμῖν δύναται τὰ μέλλοντα μαντεύεσθαι, ὃς οὐδὲ τὴν ἰδίαν
πήρωσιν προεῖδεν, ἵνα φυλάξηται;»
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ ἐν τοῖς
ἰδίοις ἄβουλοι καὶ εἰς τὰς τῶν πέλας συμβουλίας ἀδόκιμοί εἰσιν.
Φίλοι που δρόμο τράβηξαν, νύχτα να πράξουν κάτι,
κοράκι συναντήσανε που του ’χε βγει το μάτι.
Κάποιος τους είπε πως αυτό είναι κακό σημάδι
και άρα είναι καλύτερα να πάνε άλλο βράδυ.
Όμως εν τέλει ο οιωνός αυτούς δε θα φοβίσει,
γιατί ένας λόγος αρκετός ήταν για να τους πείσει:
« Μα είν’ ικανός ο κόρακας εμάς να συμβουλέψει
που τη ζημιά στο μάτι του δεν είχε καν προβλέψει;…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου