Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Σκιά γαϊδάρου ή περί όνου σκιάς



ὄνου σκιά

Δημοσθένης ο ρήτωρ, λγειν δ ποτε κωλυμενος π´ θηναων ν κκλησίᾳ βραχ φη βολεσθαι πρς ατος επεν, τν δ σιωπησντων« Νεανας » επε « θρους ρ μισθσατο ξ στεος νον Μγαρδε· μεσοσης δ τς μρας κα σφοδρς φλγοντος το λου κτερος ατν βολετο ποδεσθαι π τν σκιν· εργον δ´ λλλους, μν μεμισθωκναι τν νον ο τν (840b) σκιν λγων, δ μεμισθωμνος τν πσαν χειν ξουσαν »·κα τατ´ επν πει. Τν δ´ θηναων πισχντων κα δεομνων πρας πιθεναι τ λγ, « εθ’ πρ μν νου σκις » φη « βολεσθε κοειν, λγοντος δ πρ σπουδαων πραγμτων ο βολεσθε; »

Τον Δημοσθένη κάποτε, μας παραδίδει ο μύθος,
να ρητορεύσει εμπόδιζε δια βοής το πλήθος.
Τότε κι αυτός τους έταξε σύντομα να μιλήσει·
τον κόσμο έτσι κατάφερε κάπως να ηρεμήσει.
« Μία φορά ένας μικρός νοίκιασε γαϊδουράκι
και με του ζώου το αφεντικό πήγαιναν ταξιδάκι. 
Ο ήλιος σαν τους έκαψε, ψάχναν να βρουν μια λύση
του γάιδαρου η στενή σκιά, ποιον πρέπει να δροσίσει.
“ Για όλο το ζώο πλήρωσα, εγώ θα μπω από κάτου ”.
“ Μόνο το ζώο νοίκιασες, όχι και τη σκιά του ” ».
Ο Δημοσθένης σώπασε· είχε ολοκληρώσει.
Κι οι Αθηναίοι του φώναζαν το λόγο να τελειώσει.
« Για τόσα θέματα καυτά, που ’χουν μορφή χειμάρρου
δε νοιάζεστε, μα μοναχά για μια σκιά γαϊδάρου;...»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου