Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Το έλατο και ο βάτος




Ἐλάτη καὶ βάτος 

Ἤριζον πρὸς ἀλλήλας ἐλάτη καὶ βάτος. Ἡ δὲ ἐλάτη ἑαυτὴν ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι "καλή εἰμι καὶ εὐμήκης καὶ ὑψηλὴ καὶ χρησιμεύω εἰς ναῶν στέγη καὶ εἰς πλοῖα· καὶ πῶς ἐμοὶ συγκρίνῃ;"Ἡ δὲ βάτος εἶπεν· "Εἰ μνησθῇς τῶν πελέκεων καὶ τῶν πριόνων τῶν σε κοπτόντων, βάτος γενέσθαι καὶ σὺ μᾶλλον θελήσεις. 
Ὅτι οὐ δεῖ ἐν βίῳ ὄντας ἐπαίρεσθαι ἐν τῇ δόξῃ· τῶν γὰρ εὐτελῶν ἀκίνδυνός ἐστιν ὁ βίος.


Στο βάτο κάποτε έλατο με χλεύη είχε μιλήσει: 
« Εσύ κανέναν και ποτέ δεν έχεις ωφελήσει,
ενώ εμένα θα με δεις σε στέγες ν’ ανεβαίνω
και στων ανθρώπων εύκολα τα σπιτικά να μπαίνω ».
« Των πριονιών, των τσεκουριών τα τραύματα αν σκεφτόσουν,
βάτος και όχι έλατο να ήσουν θα ευχόσουν ».

Κάλλιο να μείνεις πάμφτωχος κι άφοβα να κοιμάσαι 
παρά να γίνεις πλούσιος και όλο μ’ έγνοιες να ’σαι. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου