Το φίδι που το πατούσαν

Ὄφις πατούμενος καί Ζεὺς 

Ὄφις ὑπὸ πολλῶν πατούμενος ἀνθρώπων τῷ Διὶ ἐνετύγχανε περὶ τούτου. Ὁ δὲ Ζεὺς πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ἀλλ᾿ εἰ τὸν πρότερόν σε πατήσαντα ἔπληξας, οὐκ ἂν ὁ δεύτερος ἐπεχείρησε τοῦτο ποιῆσαι. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ τοῖς πρώτοις ἐπιβαίνουσιν ἀνθιστάμενοι τοῖς ἄλλοις φοβεροὶ γίνονται.

Φίδι που πάταγαν πολλοί, σ’ ένα βωμό σερνόταν
κι ο Δίας το συμβούλευσε, που του παραπονιόταν:
« Αν δάγκωνες απ’ την αρχή αυτόν που σε πατούσε,
να σε πατήσει άλλος κανείς μετά δε θα τολμούσε ».