Οι χύτρες

Χύτραι 

 

Χύτραν ὀστρακίνην καὶ χαλκῆν ποταμὸς κατέφερεν. Ἡ δὲ ὀστρακίνη τῇ χαλκῇ ἔλεγεν· Μακρόθεν μου κολύμβα, καὶ μὴ πλησίον· ἐὰν γάρ μοι σὺ προσψαύσῃς, κατακλῶμαι, κἂν ἐγὼ μὴ θέλουσα προσψαύσω.

Ὅτι ἐπισφαλής ἐστι βίος πένητι δυναστοῦ ἅρπαγος πλησίον παροικοῦντι.

Δυο χύτρες διαφορετικές ποτάμι παρασέρνει:
μια από πηλό, μια από χαλκό, κοντά το ρεύμα φέρνει.
Κι η πήλινη στη χάλκινη λέει: « Μην πλησιάσεις·
γιατί αν μ’ αγγίξεις σίγουρα εμένα θα με σπάσεις ».

Μακριά το σπίτι του φτωχού
απ’ το παλάτι του ισχυρού!